سلام دوست عزيز... ببين اون گناهاني که گفتي عواقب بسيار بدي دارند و لقلقه زبان ها و اعمال مردم است... شايد حکمت اين کار اين باشد که اگر خدا مي خواست اين ها را مبطل روزه کند مردم با بهانه و بدون آن روزه خود را قضا مي کردند!! ضمن اينکه خيلي از گناهان فرديست... مثلاً تمام اين گناهان را يک نفر ندارد.. ولي همه مردم همه گناهان را مرتکب مي شوند.. يا مثلاً مي گويند کسي که مشروب مي خورد 40روز نمازش قبول نيست.. اين به معني نيست که نمازش را ترک کند.. بلکه نشاندهنده حرمت شديد اين گناه است.. ضمن اينکه تکليف نبايد ترک شود.. و تازه ميشه مثل ما که نمازشون بالا نميره و قبول نيست!! ضمناً عابد و ديندار کسي است که گناه و حرام را ترک کند و واجباتش را انجام دهد.. همين! کسي که گناه مي کند حتي کوچک.. نمي تواند مدعي دينداري باشد... روزه هم قسمتي کوچک از دينداريست.. که نسخه خودش را دارد و آداب خودش را... عزت زياد