درود .

از جنگ هاي صليبي بيزارم که در ميان لشکريانش گروهي براي مائده دنيا خون ميريختند و گروه اندکي نيز براي باور خويش . و هردو بهم درآميخته و لکه اي شدند بر تارک تاريخ . از دنيا پرستان حکومت هاي ديني قدرتمند تر پديد آمد و از اهل دلان تمدني نشئت گرفته از کمالات انساني يکديگر.. از آنچه که اين ميدانست و او نميدانست و کاخ هاي روحانيون رفيع تر شد و محرومين فروترشدند . تا آنچه که اهل خرد توشه کردند ازاين برخوردها و سينه به سينه نقل وبا انديشه خويش پالايش نمودند ... قرن ها بعد رخ نمود و به کمک بشر آمد تا بشريت را حال و نوايي فرهيخته تر يابد . وهنوز بايد تا کمال نهايي بشر اين تلاش خردمندان تداوم يابد .صوفيه و عرفا در دوران سقوط فهم عمومي ميزيستند و عوام را شايسته و يا مشتاق درک شايستگي نميدانستند . پس فرقه ها ساختند در حصارهاي سلوک هاي پر اسرار و سخن در لفافه و بهر جمعيتي خاص گفتند . وچنين شد که نه مردم سخنشان دريافتند و بکارشان آمد .. نه اينان با سخن مردم همدل شدند . و يکي دوقرني ست که خردمندان ودانايان دست از اين مرزبندي باز داشته و چنان ميگويند که هم وصف و توصيف حال و روز مردمان باشد و هم کمکي به حال و روزشان .